Czasami konstrukcja wymaga zbrojenia w przypadku dodawania nowego stropu lub w przypadku, gdy istniejący pręt okazuje się być poddany trudnym do przewidzenia obciążeniom. W wielu przypadkach nie ma możliwości łatwej wymiany elementu konstrukcji, a wówczas konieczne jest zastosowanie wzmocnienia zdolnego do przeniesienia nowych obciążeń.
Beton charakteryzuje się głównie wytrzymałością na ściskanie. Ważną częścią betonu zbrojonego jest stal zbrojeniowa, która ma wpływ zarówno na wytrzymałość betonu na ściskanie, jak i na rozciąganie. Siatka zbrojeniowa jest zazwyczaj umieszczana w obszarach rozciąganych belek lub elementów powierzchniowych (strop, ściana, powłoka) w celu przenoszenia sił rozciągających wywołanych obciążeniami zewnętrznymi.
Zgodnie z wytycznymi DAfStb z broszury 631, Rozdział 2.4, sposób pracy płyt stropowych zmienia się, jeżeli ciągłość podparcia liniowego zostanie zakłócona przez wprowadzenie otworów w ścianach nośnych. W zależności od długości otworu i grubości płyty stropowej, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowej analizy stropu w rejonie otworu.
Jeżeli żebro w stropie jest elementem konstrukcji obliczanej nieliniowo lub jest sztywno zamocowane w ścianach dochodzących, do jego modelowania należy użyć powierzchni zamiast pręta. Aby żebro nadal mogło być zaprojektowane jako element prętowy, należy zdefiniować belkę wynikową o prawidłowym mimośrodzie, która pozwala odczytać siły wewnętrzne w powłoce jako siły wewnętrzne dla równoważnego pręta.
Moduł RF-CONCRETE Surfaces umożliwia wymiarowanie powierzchni z betonu zbrojonego (ściany, stropy, płyty fundamentowe) zgodnie z ACI 318-19 lub CSA A23.3-19. Powszechnym podejściem przy wymiarowaniu płyt jest zastosowanie pasm obliczeniowych do określenia średnich sił wewnętrznych w danym kierunku na szerokości pasma. Metoda ta sprowadza się zasadniczo do analizy elementu dwukierunkowo zbrojonego jako wydzielonych elementów jednokierunkowo zbrojonych, aby określić wymagane zbrojenie wzdłuż danego pasma.
Jeśli dodajemy w modelu belki pod istniejącym stropem wówczas pojawia się pytanie, które siły należy przenieść między podciągiem a stropem i czy pożądane jest uwzględnienie efektu zespolenia tych dwóch elementów. W tym przykładzie płyta stropowa powinna spoczywać na belce bez uwzględnienia zespolenia elementów składowych konstrukcji.
Stahlfaserbeton wird heutzutage vor allem für Industriefußböden beziehungsweise Hallenböden, gering beanspruchte Fundamentplatten, Kellerwände und Kellersohlen eingesetzt. Seit der Veröffentlichung der ersten DAfStb-Richtlinie Stahlfaserbeton im Jahre 2010 liegt dem Tragwerksplaner ein bauaufsichtlich eingeführtes Regelwerk für die Bemessung des Verbundwerkstoffes Stahlfaserbeton vor, wodurch der Einsatz von Faserbeton in der Baupraxis immer beliebter wird. W artykule tym opisano nieliniowe obliczenia płyty fundamentowej wykonanej z betonu zbrojonego włóknami stalowymi w stanie granicznym nośności, z wykorzystaniem oprogramowania RFEM.
W module dodatkowym RF-PUNCH Pro, w miejscach punktowego podparcia stropu, można umieszczać powiększone głowice słupów, zwiększając w ten sposób wytrzymałość na ścinanie stropu żelbetowego. W poniższym artykule przedstawimy sposób obliczania przebicia z opcjonalnym zastosowaniem powiększonej głowicy słupa.
Beton zbrojony włóknami stalowymi jest obecnie stosowany głównie na posadzki przemysłowe lub w halach, płyty fundamentowe o małym obciążeniu, ściany i stropy piwnic. Od czasu opublikowania w 2010 roku pierwszej wytycznej dotyczącej betonu zbrojonego włóknami stalowymi przez Niemiecki Komitet ds. Betonów Zbrojonych (DAfStb), inżynier może stosować normy przy wymiarowaniu materiału kompozytowego betonu zbrojonego włóknami stalowymi, co sprawia, że betonu zbrojonego włóknami, który staje się coraz bardziej popularny w budownictwie. W tym artykule wyjaśniono poszczególne parametry materiałowe betonu zbrojonego włóknami stalowymi oraz sposób postępowania z tymi parametrami materiałowymi w programie RFEM wykorzystującym MES.
Straty ciepła spowodowane przez elementy zewnętrzne bez rozłączenia termicznego elementów wewnętrznych są ogromne. Z tego powodu zewnętrzne elementy konstrukcyjne są oddzielone termicznie od przegród zewnętrznych budynku za pomocą specjalnego elementu. Do połączenia płyty balkonowej ze stropem żelbetowym można wykorzystać np. połączenie Schöck Isokorb® lub HALFEN HIT. Przy wymiarowaniu takich elementów wbudowanych należy uwzględnić odpowiednią aprobatę techniczną. Poniższy artykuł pokazuje przykład uwzględnienia Schöck Isokorb® w obliczeniach MES.
Belki zespolone w analizie trójwymiarowej są zwykle łączone za pomocą płyt ortotropowych. Die Längsrichtung der Plattensteifigkeit wird dabei durch einen Hauptträger definiert und die Querrichtung durch eine orthotrope Platte. Die Steifigkeit der Platte in Längsrichtung wird hierbei annähernd zu null gesetzt. Die Ermittlung der Steifigkeiten in der orthotropen Platte wird unten erläutert.
Moduł dodatkowy RF-PUNCH Pro umożliwia przeprowadzenie obliczeń płyt stropowych i fundamentowych na przebicie zgodnie z EN 1992-1-1. Bei einer Deckenplatte wird der kritische Rundschnitt gemäß 6.4.2 (1), EN 1992-1-1 [1] in einem Abstand von 2 d von der Lasteinleitungsfläche angenommen.
Obliczenia drgań dla stropów o dużej rozpiętości często decydują o analizie drgań płyt z drewna klejonego krzyżowo. Zaleta lżejszego materiału, jakim jest drewno, nad betonem, staje się wadą, ponieważ korzystny jest materiał o dużej masie ze względu na niską częstotliwość drgań własnych.
Moduł dodatkowy RF-PUNCH Pro umożliwia przeprowadzanie wymiarowania płyt stropowych i fundamentowych na przebicie przez ścinanie na końcach i narożach ścian.
W celu zwiększenia sztywności konstrukcji stropu w przypadku remontu zastosowano widoczne podciągi, które nie są połączone z konstrukcją stropu. Nieliniowe zwolnienia liniowe mogą być używane do przenoszenia tylko sił ściskających. Jeżeli między stropem a podciągiem występują siły rozciągające, jak pokazano na rysunku, podciąg nie przenosi sztywności na całą konstrukcję.
Aby poprawnie odwzorować sztywność całej konstrukcji, można uwzględnić połączenie ścinane między stropem a podciągiem za pomocą zwolnienia liniowego. W ten sposób można zdefiniować stałą sprężystości, unikając w ten sposób zastępczego systemu za pomocą prętów łączących. Stała sprężystości wynika z modułu sprężystości łącznika, który można wyznaczyć np. zgodnie z normą EN 1995-1-1 lub ANSI/AWC NDS.